4 Şubat 2008 Pazartesi

Ulak, Gönül Gözüyle Seyredilecek Bir Fİlm



Ulak filmini başarılı ve başarısız bulanların sayısı kaçtır acaba? Babam ve Oğlumda içimiz dışımıza çıkıncaya kadar bizi ağlatan Çağan Irmak bu sefer fantastik bir öykü yapmış. Hep yapılanın aynısını görmeyi bekleyen ve onu bulamayınca da acı acı eleştiren bir toplumuz biz. Neyse ki bu filmi de gönül gözüyle seyredenler var. Sonuç olarak bu filmdeki masal da, anlatış ve kurgulanışı da gönülden bakabilen insanların daha rahat göreceği anlamlar içeriyor.


Filmin çok hoş sahneleri var, Bir masal anlatıcısının çocuklara (aslında bize) verdiği cesaretin öyküsü. Bir masal da olması gereken en güzel şeye sahi,p içinizdeki umudu ortaya çıkartıyor. Çocuk oyuncular süperdiler. Onlar konuştukça hep ağlak hem gülek kaldım. Kadronun çok başarı olduğunu bilerek bu filme gidiyorsunuz ve oyunculuk güçleriyle sizi hiç şaşırtmıyorlar. Ve Yetkin Dikinciler, kendisinin oyunculuğunu hep beğenmişimdir, kötü rolü de gayet başarılıydı.


Bir filmde ollması gereken en önemli şeyler bunlar değil mi? Ama bizim sinema seyircimiz, olmuş yapılmış hikayeler olsun istiyor. Tüm iyi filmlerin başına gelen gibi bu filmde çokça eski yapımlarla karşılaştırılıyor. Ben söyleyeyim başka yapımlar gibi değil, bu yeni bir masal. Çocuklar gibi oturup masalcıyı dinlerseniz sizin de gözlerinizde ifadelendireceğiniz bir masal. Filmi izleyenler burada ne demek istediğimi daha iyi anlamıştır.
Filmi bir kez daha içimdeki küçük masal dinlemeyi seven çocukla birlikte seyredeceğim. Çünkü masallar bir kere dinlenmez. Bu masalı duymalı ve birazcık masallara inanmalısınız.

Hiç yorum yok: